artık yeterrrr

Bunları konuştuğumuz sırada aradan geçen bir kaç gün beni ona daha çok bağlamış, aşık etmişti sanki,o kadar içten ve samimiydik ki.. Niye ayrıldınız,ne oldu diye sormamla beraber başladı anlatmaya tabi. ( kız bunları anlatırken benim onu sevdiğimden haberi yok ) . Başladık konuşmaya.. o konuşmalar bana nasıl koyduysa o gün.. Dün gibi hatırlarım hepsini hala..

+ çok seviyordum onu, sıradan değil, başka bir şeydi bizim aramızda olan anlıyor musun? dedi bana..
- anladım.. dedim üzgünce..
+ bundan sonra kolay kolay biri giremez hayatıma,ya o ya da hiç kimse. dedi..
- öyle deme, mutlaka biri vardır seni mutlu edecek, seninde mutluluğu onda bulacağın biri.. Belkide çok yakınında, belkide uzağında ama elbet bir gün biri çıkacaktır, onsuz yaşanmaz falan diye de düşünme yaşayacaksın çünkü. dedim..
+ sağol, sende olmasan kiminle dertleşeceğim ben. dedi..
- rica ederim,ne zaman kötü hissedersen ben yanındayım. dedim..

Bunları derken arkadaş gibi gözüksemde ona karşı aslında öyle değildi, içimde fırtınalar kopuyor,o her yapamıyorum, vazgeçemiyorum ondan diyince, benim içimden bir şeyler eksiliyordu sanki..