1. 1.
    0
    bundan 5-6 yıl önce lisedeyken yaptığım birşeyden uzun bir süre pişman oldum. günlerden hangisi olduğunu tam hatırlamıyorum ama ertesi gün geometri sınavı olucaktık. tabii herzamanki gibi sınava çalışma işi son güne kalmıştı. kitabımı defterimi açtım. konulara göz attıktan sonra soru çözmenin daha faydalı olucağını düşünüp ismini hatırlamadığım kaynağın ilk testinin ilk sorusunu çözmeye koyuldum.5 dakikalık bir uğraştan sonra çözemeyeceğimi anlayınca bir diğer soruya geçtim. aynı şekilde bu sorudan da sonuç alamadım. böylece 3-5 soru atlayarak gidince normal olarak moralim bozuldu ve kitabın kapağını kapattım. sınavda her soruya iki üç çizik atsam zaten 45 civarı bi not alırım diye düşündüm.bu da bana fazlasıyla yeterdi. kafama pek de takmayarak oyunumun başına oturdum ve sanki hiçbirşey olmamış gibi oynamaya devam ettim. neyse sınav saati geldi kalemimi silgimi çıkardım kağıdın önüme gelmesini bekledim. kağıt önüme konulunca önce sorulara şöyle bir göz atıp kolay olandan başlamayı tercih ettim. fakat hiçbir bilgim bulunmadığı için hangisinin daha kolay olduğuna karar veremedim ve sıradan gitmeye çalıştım. sınavdan çıktığımda durum çok kötüydü.5 sorum tamamen boş diğerlerini sallayarak yapmıştım. sadece 1 sorumdan emin gibiydim. onun da arkadaşıma doğru cevabını sorup yanlış olduğunu anlayınca gelecek sonucun ne olduğunu biliyordum artık.1 hafta sonra falan hoca sınavları okudu ve 20 aldığımı söyledi. hayatımın ilk 0'ıydı.

    edit:ingilizceye çevirenin nick altını donatıyorum beyler + şukuları ekgib etmiyorum

    edit2:translate olmicak beyler siz çevirceksiniz el emeği lazım
    ···
   tümünü göster