kendimle konusuyorum beyler bulasmayın

cok uzun lan üşendim şimdi.ama şöyle söyliyeyim cok yer gezdim yurt içi olsun yurt dışı olsun.çok çeşit insan tanıdım ırkı farklı.ingiliz olsun alman olsun ispanyol olsun arap olsun arkdaşlarım oldu.aile derseniz mutluydum işte.bana değer veren üstüme düşen annem babam ve abim var.evin küçükğü olmak hele daha farklı.sonra aşk derseniz.sevdim tabi.aşık oldum hatta.ne yazıkkı 2sene sürdü.o yandan biraz yüzüm gülmedi.sonra hayatım değişti.bi nevii hayata küstüm diyebilirim.geceler boyu onu düşündüğüm oldu.sonra dedim bi huur cocugu için mi hepsi?ertesi sabah enerjik kalktım yatagımdan.etraımdaki insanların kıymetını daha cok bılmeye basladım.anladım ki o olmadan da oluyormus.ama kendıme soz verdim, sevgilim olmayacak uzun süre.aslına bakarsanız ona söz vermiştim olmayacak diye.sözümü tutmak istiyorum.şimdi nerede oldugunu biliyorum ama merak etmiyorum.galiba içimdeki sevgi git gide azalıyor.ama halen onu hatırlactak bişeyler oldugunda gözlerimi kaçıyorum ssürekli.neden bilmiyorum.ama unutulmuyor be ağa... öyle işte bende bu baslıgı cok sevdim arada sırada gelip böyle yazacagım...
ha birde şimdi aklıma geldi; http://fizy.com/#s/1ajd3i
ahhhh işte buydu mutluluk.yağmurun altında birşlikte bu sarkıyı soylemek.söyle şimdi usta unutulur mu adam he söyle unutulur mu?