1. 3076.
    +58
    **aynı gün akşamı dükkandayken babası beni aradı. ottan taktan konuşuyor olmasına rağmen arama amacı belli gibiydi
    bunu da sınav nasıl geçti diyerek belli etti zaten
    istediğimden fazlasını aldım. dedim
    cevap vermesini beklemeden müşteri geldi ben sizi sonra arayayım diyerek kapattım
    ama yeterdi artık istemiyorum amk.
    ebru mesaj attı akşam bize gel yemeğe diye
    yine amaç belliydi. dükkanda yalnızım diyerek salladım
    uzatmıyorum tek tercih yaptım. açık öğretim işletme
    kızda türkiyenin önemli bir kaç üniversitesine tercih yapmış rehber öğretmen yardımı ile.
    evet artık ayrılığın sinyalleri yavaş yavaş geliyordu
    ebru da bu durumun farkında olarak daha sık mesaj atıyordu
    ayrılıktan şimdiden sıkça bahseder olmaya başlamıştı
    çok seviyordum lan kızı o bir şehirde ben bir şehirde nasıl dayanacaktım amk.
    tercihler yapıldıktan sonra bir gün akşam erkek kardeşi hariç ailecek yemeğe çıkmışlar
    dönüşte dükkana uğradılar
    artık korkacak bir durum yoktu.
    tercihi yapmıştım amk.
    ebru geldi.
    -daha işin çok mu dedi.
    -1 saat kadar hayırdır dedim
    -babamlarla seni eve bırakırız diye düşünmüştük dedi
    vay amk bu kadar sevilir mi?.hepsini kızın hatırına yapıyor olsarak gerekti beyler
    -erken daha bırakamam dedim
    -iyi biz biraz daha dolaşalım o zaman dedi annesi
    ulan ayıp ediyorduk hay işini gücünü gibeyim
    yarım saat sonra mesaj attım. ebruya
    - bitti işim diye
    -tamam geliyoruz dedi
    geldiler ben araba nerde diye merak ediyorum. araba yok.amk zaten yürüyerek gelmişler çarşıya
    eve kadar benimle mi yürüyeceklerdi yuh amk.
    yapar mı yapar bunlar desemde
    -bizim eve kadar yürüyelim orda zütürürüz seni dedi
    -iyi dedim. koluma girdi
    annesi babası önde kolkola biz arkada yürüdük
    apartmanın yanına geldik
    -babası daha erken uykun yoksa gel birer kahve içelim dedi
    -annesi yorgun degilsen gel oğlum dedi
    ebru herkese cevabı verdi.
    -yorgun değilmiş hadi dedi
    nerden biliyon amk.
    ben rahatsız etmeyeyim desemde apartman girişine yöneldiler bile
    yukarı çıktık
    kahveler geldi. içtik
    iş güç biraz muhabbet
    -istediğin zaman söyle zütüreyim dedi babası
    ebru yine atladı
    -baba gerek yok taksiyle gider artık dedi
    -olur mu ayıp olur çıkardık burayafalan derken annesi. ebru ısrar etti biraz daha oturalım baba biz diye
    bi envi gibtir etti onları onlar da müsade istedi yatmak için
    esas bu ayıp amk. bırakılıp gidilir mi ebruyla ben orda
    gittiler...
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster