önce ben de inanamadım ama gerçekmiş

neden sonra uyanıyorum. neden daha önce değil ki diye yazarıma kızıyorum. bana verdiği telefonu arıyorum ve açıyor efendim diyor ben senin efendinim diyorum bu ne gerzekçe bir şakaydı diyor şaka yapan kim lan itin oğlu diyip onu telefondan içeri alıyorum kapıdan alır gibi yapıyorum bunu ama alttan almıyorum kesinlikle. otur diyorum otur karşıma onca sene yazarlığımı yaptın biraz konuşalım senle biraz da yazmadan konuş bakalım benimle diyorum tamam diyor. ama o kadar gergin ki dayanamıyor ve yazmaya başlıyor heh diyorum yola gel herkes kendi ustalaştığı şeyi yapsın ben saçmalayayım sen yaz diyorum benim yazdıklarım sayesinde saçmalıyorsun diyor. lan ağzını yüzünü giberim diyorum. ben senim de sen benimsin de bunlar böyle yürür diyorum bunlar kim diyor işler diyorum hee diyor tamam o zaman diyor. sağ elim olur musun diyorum ve onu oracıkta gibiyorum çünkü ben anlamsız bir gencim ve bazı şeylere anlam bulmak çok saçma. bunun için kurulmuş onlarca kanal var anlam bulma ve buldurma sanatı hakkına dayalı binlerce belgesel var ve ben sadece belgesel izlerim insanları bile izlemiyor o belgeselleri. kimse görmüyor, sadece bi kaç duyarlı vatandaş. adımın dıuyarlı soyadımın da vatandaş olmadığı için elidor marka şampuana teşekür ediyorm.