önce ben de inanamadım ama gerçekmiş

keeeeey diye bağırıyor arkamdan biri. arkamı dönüyorum bir matkap suratıma fışkırtıyor duvarlardan çıkartmaya alışkın olduğu tozları. üstelik onu kullanan bir usta da yok. matkap sinirli, beni kimse kullanamaz amk diyor bunun farkında olmayan tüm insanlardan nefret ediyorum diyor ben ben kimseye kendimi kurtartırmam. kullandırtmam demek istediğini düşünüyorum ama tabiiki başka bir şey de olabilir buna kafamı yoramam çünkü önümde beni kaygılandıran bir şey var. gözümü kapatııkça orada duruyor açtıkça güçleniyor. kırmızı bir leke insanlar buna kan diyor bense rakunda diyorum. rakunda demek işi bira daha garipleştiriyor tabiiki bunun farkındayım ama ne yapalım ben bir rakunda avcısıyım ve yaşadığım yer pansililililivenya.