gece tayfası gelin panpalar

panpalar keske konusuda cok fena bıset yukarı tukursen bıtık asagı tukursen sakal aq bı karının keske ustune yazdıgı yazıya bakın hangınız boyle demedınız once keskelerı bosverıp sonra keske demedınız?

…ve yıllar sonra, elinde hissedebileceğin tek bir duygu kırıntısı bile kalmadığında keşkelere sığınacaksın.

”keşke öyle demeseydim, keşke vurmasaydım, keşke aşırı tepki göstermeseydim, keşke ağladığında arkamı dönmeseydim, keşke sosa salça koysaydım, keşke koltuğun yerini değiştirmeseydim…

o zaman beni hala seviyor olurdu.”

lakin an gelecek, pişmanlığın da dibine vuracaksın. yapıcı keşkelerin tükenecek, son bir keşkeyle bakışacaksın.

”zaten ilk ayrılıktan sonra barışmamız hataydı. onu asla affetmemeliydim!”

-ne saçmalıyorsun.

”hiçbir şey yoluna girmeyecekti, belliydi. boşu boşuna uzattık yıllarca. eğer tekrar barışmasaydık bunları yaşamayacaktım, ben böyle kahrolmayacaktım.”

-kendini kandırıyorsun.

”hem o zamanlar o kadar da çok sevmiyordum onu. daha fazla alışmadan, hazır ayrılmışken, geri dönmeseydik…”

-sen inandın mı bu söylediğine?

”sıkıştım kaldım. ne önümü görebiliyorum, ne geriye dönebiliyorum. bu ne demek biliyor musun. canım çok acıyor! ben, kayboldum.”

-sen çok mutluydun. herkesten daha çok.

”acıyor diyorum! kayboldum! keşke o gün orada olmasaydım. keşke yüzüne o kadar uzun bakmasaydım. keşke kafamı çevirseydim. keşke yürümeye devam etseydim. keşke koşsaydım, arkama bile bakmasaydım! keşke o otobüsten inmeseydim. keşke, hiç tanışmamış ols—”

-sustun?

”keşke yanımda olsaydı.”