okuldakı kızı faceden ekleyimmi

istersen kendimizi tanıtmayla başlayalım. ben 30 yaşındayım, ankaragüçlüyüm. polisim, cinayet bürodan, yani katilleri yakalıyoruz. o yüzden mesai saatim yok. bekarım. annemle babamla yaşıyom. evim arabam yok, arabam var şey arabam var, emniyetin arabası var. emniyetin arabası dediğime bakma 24 saat kendi arabam gibi öyle rahat bir araba, kimse karışamaz o arabayla bana, kimse değil amirim bile karışamaz o arabayla bana, yani öyle bir araba. benzinde yine aynı şekilde emniyetten. o yüzden istediğim yere gitme şansına sahibim. mesela burdan çıkayım, yani bir allahın kuluna sormadan, işte bodrum, dalaman, kuşadası gibi abartmak istemem ama yani öyle yine de şereflikoçhisar, polatlı, işte ayaş, mamak oralar çok rahat yapabilirim. belki bilmek istersin diye şey yaptım, yani altı yaşından beri ben sabahları bayram namazına giderim. yani bayram olduğu zaman bayram namazına giderim. babam zzorla zütürtürürdü beni o bayram namazlarına ben gitmek istemezdim de, sonra bir alışkanlık oldu o devam etti gitti. şimdi ben babamı zorla zütürtüyorum şey yapıyor. ııııııı ya ben kendimi eksi artı ya da iyi kötü diye değerlendirmek istemiyorum esasında, sonuçta neticede insanız yani hepimiz ama herkesin de belli bir hayatı var şimdi. yani mesela benim hayatımın çevresinde kadınlar oldu. aynı zamanda bu konuya da girmek isterim. mesela komiser yardımcısından tut pavyondaki konsomatris, çeşitli duygusal bağlantılarım oldu ama yani. ya da içki konusu da aynı şeyde, yani birasından rakısına, rakısından şarabına, şarabından tekilasına kadar hepsini denemiş, sevdiğim bazı içkiler, onları hep içtim ama yani, artık içmiyorum, içkiyi bıraktığımı söyleyebilirim. yani sen bunları bil diye şey yaptım. yani harun sinanoğlu bu. bunların üstüne bir sünger çektik. şimdi yeni bir hayat, yeni bir düzen işte.