korkuyorum panpalar yarım

yere çarpmak üzereyken gözlerimi açtım ter içinde kalmıştım boğazım yine kupkuru olmuş delicesine ağlamak istiyordum artık neyin rüya neyin gerçek olduğunu birbirine karıştırmaya başlamıştım herşey rüyamıydı acaba hemen telefonuma ulaşarak türkeri aradım acaba odamı rüyaydı telefon çalmaya başladı. kalbim deli gibi atıyordu türkerin "nevar lan muallak niye aradın" demesini umut ederk bekliyordum
malesef telefonu türker açmadı annesimi ablasımı anlayamadığım bi kadın açtı boğazım düğümlenmişti söyleyecek söz bulamamıştım
sesindeki hüzün olayın gerçek olduğunu anlatır gibiydi telefonu kapatarak ağlamaya başladım bi yandan ağlıyor bi yandan istifra ediyordum. rüyamı düşündüm bi an acaba uygulasam gerçekten öyle olurmuydu huzura erişirmiydim
ne yapmam gerektiğini bilmiyordum bi duş almam gerektiğini düşündüm
tabi duş alıp giyinip istanbula gidecektim tek kalmam tehlikeliydi karar verdim duş alıcam bi kot bi tişört alıp istanbula gidecektim...