1. 51.
    0
    @46 bu olayın hikaye olması için neyim var neyim yoksa vermeye razıyım...
    bu düşünceleri düşünürken uykuya daldım gözümü açtığımda 8.kattaki evimin balkonunda demirlere tutunmuş şekilde buldum kendimi
    rüyadamıydım gerçek hayatmıydı anlayamamıştım bi an ellerimi bırakarak herşeyden kurtulmayı düşündüm
    antalyada nisan ayı olmasına rağmen hava buz gibiydi yada ben üşüyordum
    deli gibi yağmur yağıyordu 8. katın balkonunda gece saat 4 civarı yağmurun altında balkon demirlerine tutunmuş bekliyordum
    ne yapmalıydım herşeyi silip elleri gevşetmek veya tutunarak bu işin üstesinden gelmek ikisi arasında gidip geliyordum
    gözler aklımdan gitmiyordu masum acıyarak nefret ederek utanarak bakan büyük siyah gözler...
    ···
   tümünü göster