1. 126.
    0
    evde annem beni ağlayarak karşıladı babam hepten çökmüştü zaten onların yüzüne bakıcak halimde yoktu kendimden utanmıştım o gün ama hala içimdeki binlik ateşni söndürememiştim annem birsürü şey konuştu benımle babamda hep sanki senin geleceğini böyle hayal etmıyordum der gibi bakıyodu işte o bakış o gözler benim bitmemde rol oynuyordu her babamla göz göze gelmemizde ikmizinde ciğeri eriyordu annemin anlattıklarını dinlemeden odama geçtim büyük aynada kendime baktım nasıl bir insanım lan ben dedim kendi kendime ağlayasım geldi ağlayamadım neden ? fiyakaya tak sürülürdü...

    gece uyurken hep selini düşündüm yarın ona açılıcaktım bütün duygularımı aktarıcaktım ona.. uyudum..
    ···
   tümünü göster