amerikalılar bunu hep yapıyor

ilk bakışta çok saçma gelen bir konuyu öyle bir şekilde işlemeyi başarıyorlar ki hayranlıkla izliyoruz. mesela bakın bi "50 first dates" filmine. yok adamın kız arkadaşı her gün hafızasını kaybediyormuş da, o da her gün yeniden tavlıyormuş. ne salak bi konu. ama filmi bi izliyorsun ne şirin di mi. i will always love you diye iki gün dolanıyorsun ortalıkta. sadece filmlerde değil tabi, tarih müzesi açıyorlar, bakın tarih diyorum, yani iç savaşlar ve işgaller haricinde sahip olmadıkları bir şey. bi giriyorsun müzeye, çıkasın gelmiyor.

işte bu dizi de ilk duyuşta anlamsız gelen ama işlenişi ile, senaryosu ile kendine bağlayan amerikan yapımlarından. prodüktör olsam house karakteri ile gelen senaristleri bastonla kovalardım. topal, bağımlı, insanları incitmekten çekinmeyen, huysuz, köşeli suratlı ve ince dudaklı bu garip adamın insanları aşağılaya aşağılaya ölümden döndürüşünü 6 yıl boyunca aynı şablon olay sırasını takip ederek izletmeyi ve sevdirmeyi başardılar. iyi de yaptılar.