1. 1.
    0
    umutla baktigim hayat pencerem gibik babamin o ara yaptigi akla hayale gelmeyecek, hicbir vicdanin kabul etmeyecegi hareketlerle yavas yavas karariyordu.
    banyoda kendimi kiletleyip, jilete az sarilmadim. calistigim yerde motorla giderken az kendimi duvarlara vurayim demedim.
    ama hep bi neden vardi beni tutan, annemi ve kardeslerimi dusundum daima. bendim onlara kol kanat geren bendim onlarin hayat agaclari. ya ben olmazsam ne olacak diye dusunur yolumdan geri donerdim daima
    ···
   tümünü göster