duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

telefonu yastığımın altına koyup öyle uyuyordum, aradığında hemen duyayım diye, babam gelmiş, “oğlum radyasyon saçıyor onlar oraya koyma çok zararlı” diyor. ulan zaten iyice gibilmişiz, bi gibmeyen radyasyon kalmıştı o da gibsin dıbına koyim ne olacak. günlerce bilgisayar başında nöbet bekledim, facebookta bi şey paylaşması bile beni mutlu ediyordu, iyi lan diyorum bi şeyler yapıyor ne güzel falan diye seviniyorum… gözüm sürekli telefonda büşrayı gözlüyorum, ara lan diye ara… gittikçe korku büyüyor artık içimde, özkanı aradım, oğlum aramıyor lan dedim kaygılı bir şekilde. benimki de aramıyor kardeşim dedi… sustum.. belki yazar diye günlerce uykusuz kaldım koltuk başında. telefonla uyudum, bilgisayarla kalktım.

o hafta hiç yazmadı..