duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

. burak bini de büşranın tepkisini ölçe ölçe hediye olarak boğazda yemek ısmarladığı annesinin doğum gününü anlatıyordu, büşra da var tabi, ailecek görüştükleri için… kimin parasını kime ısmarlıyorsa huur çocuğu, babasından aldığını annesine veriyor… ulan diyorum, büşranın ailesi allah bilir ne efendi çocuk demiştir. lan ben de imkan olsa yapmazmıyım dıbına koyim, adamın para umrunda mı? biz eskici de para çıkışcak mı korkusuyla kafamızda hesap yapıp ona göre birayı hızlı ya da yavaş içiyoruz… adaletini gibeyim… ayağa kalktım, ertesi gün annemler gelicekti, sabah erkenden çıkmak durumunda olduklarını söyledim. yerlerini gösterdim, odaya geri döndüğümde, büşra başını öne eğmiş yere bakıyor bi vaziyette koltukta oturuyordu, saçlarını okşadım yanına oturdum.

- özür dilerim dedi.. ben sadece senin kafan dağılır diye böyle bi şey düşünmüştüm, seni kırmak istemedim dedi.
+ bi şey diyemedim.. alnından öptüm. hadi yatalım dedim.
-
yatağa yattık birbirimize sarıldık ama uyuyamadık, ikimiz de tavana bakıyorduk öylece. derin bir off çekip, bana sarıldı… bir şekilde uyuyabildik sonunda…