duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

kuzeni aradım, durumu izah ettim. o da tanırdı, özkan’ı pelin’i o da şok oldu, ben dükkana gelemeyebilirim ara ara dedim. tamam dedi sen rahat ol. babamı aradım, durumu açıkladım böyle böyle, o da çok üzüldü, tamam dedi. büşra tekrar aradı, telefonu açtım, bi yandan ağlıyor bi yandan bana bağırıyor niye açmadın telefonu diye, sinirleri bozulmuş… yarın yanınıza geliyorum dedi. gelme dedim, bir süre sen özkan’a görünme sevgilisini kaybetmiş bi de senle ben deşmeyelim adamı iyice dedim. ve peşinen söyledim, bir süre görüşemeyebiliriz, özkanın yanında olmam lazım. cenaze, defin vs işlemleri yapıldı. özkan her gün çöküyor. mütevazı, fazla şımarmayan adamdı, asıl iyi durumdayken eğik durulmalı ki, diklik kötü günlere kalsın derdi hep. ama bu tahmin edemiceği derecede ağır bir durumdu. hayatı boyunca, sevgilisi varken, kendi hayatına da aynı özeni gösterebilmiş, hayatı hiçbir alanda ıskalamamış adamı, bu sefer de hayat ıskalamamıştı…