1. 426.
    0
    dondum kaldım telefonun başında. dayak yemiş gibi hissediyordum kendimi.. şok olmuş bir vaziyette, duruyordum sadece. nasıl hissetmem gerektiğini idrak edemedim… sersemlemiştim,
    benim canımdan çok sevdiğim sevgilim, büşra ölmemişti. can dostumun 4 yıllık sevgilisi, bugüne kadar birçok güzel günler yaşadığımız pelin ölmüştü… bu hayat böyleydi işte, en kötü durumda bile insana bencil duygular hissettirip iyice kendinden nefret etmesini sağlardı. en mutlu olduğun zamanda en büyük gerçeğini hatırlatırdı böyle…
    ···
   tümünü göster