duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

. şarabın geriye kalanını bitirdim, viski koydum kendime karanlık salonda oturdum öylece. sigara içip içki içiyorum ama kafamdan bir düşünce geçmiyor. düşünmek için oturuyorum ama kafam bomboş. kendime dair hiçbir düşünce yok, sadece kafamda, “bakire değilim” lafı yankılanıyor. sıkıntıdan içim daralıyordu düşündükçe. yatmaya karar verdim. diğer odaya gidip yatağa uzandım. yine düşünme adı altında tavana boşboş bakıyordum. saatler geçiyor gözüme uyku girmiyor. i̇çimde inanılmaz bir huzursuzluk. “ah bee diyorum ah bee” keşke hiç açıklamasaydı diyorum, bi türlü yediremiyorum. ama yedirmek zorundayım, deli gibi seviyorum... tavana bakarken, taş zeminden yükselen çıplak ayak sesleri dikkatimi dağıttı. büşra geliyordu. ne diyeceğimi, nasıl davranacağıma dair hiçbir fikrim yoktu. uykudan gözlerini fazla açamıyordu. sadece bakıyordum ona. konuşmasını bekliyordum.
”hani ben hep sıkıca sarmalayacaktın, gözünden düşerken koltukta olduğu gibi tutmadın” dedi.
bi şey diyemedim. o da başını öne eğdi.
yatağın ucuna kıvrılıp yattı, düşecek gibi duruyordu. yine ne yapacağımı bilmiyordum, mantığım durumu idrak edemiyordu. kalbimin sesini dinledim, sıkıca sarılıp kendime doğru çektim..