duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

aklıma yazının başında da bahsettiğim, geçmişteki o kızlar geldi. bi an o kadar canımı acıtmıştı ki. kalbim sızlamıştı resmen öyle söyleyince. “hadi beee” dedim içimden. hadi bee… tribe girdim o an. durgunlaşmaya başladım. halbuki ne güzel konşuyorduk. ne bileyim, belki yatakta öğrensem bakire olmadığını o kadar koymayacaktı ama bu gerçeğin bu denli sevdiğim bir kızın o güzel ağzından dökülmesi oldukça moralimi bozmuştu. o da anladı. çaktırmamak için “sorun değil ya, önemli değil vs” gibisinden uyduruk bir açıklamayla geçiştirdim ama tadım kaçmıştı bi kere. i̇çtikçe daha da durgunlaşıyordum. daha çok düşünüyordum. konuşacak bir muhabbette açmıyordum, susuyorduk sadece. elini omzuma atıp, başını omzuma yasladı. ben de onun omzuna elimi attım. oturduk bir süre o şekilde. sigaramı söndürdüm. büşra dedim, ses gelmedi. saçlarını aralayıp baktım, uyuyordu. kucağıma alıp yatağıma zütürdüm, özenle yatırdım, üstünü örttüm. i̇çimden öpmek geldi öpemedim. işığı kapadım, odadan çıktım...