duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

neyse ya sabır dedim bi şey demedim, büşranın elini sıkıca tutmaya başladım. büşra da bana bakıyor tedirgin bir şekilde yandan yandan. çocuk devam etti, “hatuna bak bi de yanındaki mala bak” diye. ben yine ya sabır çekiyorum, sinirleniyorum da. büşra sakin ol boşver diye fısıldıyor. neyse dedim. diğer bin, “sen o malı bırak asıl karıdaki mala bak” dedi. ben de kayış koptu. hani sinirlendiğiniz zaman kafanızın arka kısmı uyuşur ya bi sinirden, o ense kökü uyuşur gibi olur, şalteriniz atar o an, gözünüz bi şeyi görmez. ulan ben kıza bakmaya kıyamıyorum bu huur çocuklarının dediğine bak. benim gözüm karardı, döndüm bu ortadaki bine bi tane yumruk patlattım. yere düştü, çullandım üstüne burnuna burnuna çalışıyorum binin. diğerleri de bi yandan sırtımı tekmeliyo, kafama yumruk atıyor, ben hırsımdan hissetmiyorum acısını. en son çocuğa yine yumruk atarken birden gözüm karardı, kendimi yerde buldum, gözümden yaşlar akıyordu. huur çocuğu suratıma diziyle vurmuştu. ulan bi yandan kıza madara olmamaya çalışıyoruz, arkada onur onur diye ağlayıp duruyor büşra. i̇yice gaza geldim kalktım bu bana diz atan bine kafayı gömdüm. arkamı döneyim derken diğer bin yumruk attı. allahtan boy uzun, boynuma geldi yumruğu, bunu da ittirdim sertçe, büşranın yanına gittim, geri geri kaçızlıyorum yavaş yavaş. çocuklar tırsmış küfür ediyorlar oldukları yerden havlayan köpek misali. hızlı hızlı uzaklaşıyoruz ordan. büşra ağlıyor. lan ağlama amk..