duygusal mallar ibretlik aşk hikayemi anlatıyorm

her neyse bu tabi merak etmiş telefondan benim ne konuşmak istediğimi. ben sürekli bir konu açıyorum tırsmaktan biraz daha uzatim diye bu akıllı tabi kısa cevaplar verip konuyu kesip atıyor. durdu sen de bi şey var bugün dedi. yoo dedim ama kulaklarımın kızardığını hissedebiliyorum. yok bi şey deyip birayı diktim kafama ben bi lavaboya gidicem dedi. tamam dedim. birayı diktim kafaya. ben stresten ayağımı sallamaya devam ediyorum istemsizce bi yandan da nasıl açıcam mevzuyu şimdi diye bardak altlığına gözüm dalmış düşünüyorum. lavabodan geldi, yanıma oturdu, o güzel kokusu yine başımı döndürmüştü, yanıma oturduğunda saçlarının koluma değmesi bile heycanımı arttırıyordu. her şeyiyle kimyamı bozuyordu kız. elini yanağıma koydu, suratımı kendine çevirdi, aramızda 10 cm mesafe vardı yoktu, gözlerime baktı, “neyin var lütfen söyle” dedi. benim heycandan kalp krizi geçirmek üzereyim. bi gözlerine bi dudaklarına bakıyorum sürekli. i̇yice kıpkırmızı olduğumu hissediyorum. bu da anladı sanrım. cazibesinin de farkında tabi, gülümseyip geri çekildi. anlatmicak mısın dedi. bi an kendime çeki düzen verip, toparlandım. evet dedim. konuşacaklarım var..