1. 51.
    0
    @43 sayalım ama bu işten sen zararlı çıkarsın söyleyeyim. : )
    neredeyse hiç bir büyük yetenek, kendisine bahşedilenleri izleyerek vardıkları noktaya varmadı.
    kıranlar, yetinemeyenler, sokuldukları kalıba sığamayanlar oldu ne olduysa.
    insan doğasında olan da o zaten.
    ne kadar kendinsin, o kadar özgürsün.
    etkileşim doğamızda kaçınılmaz ama bir etkileşime gibe gibe sokulmak seni şekillendirmez demek istediğim.
    sadece yontar.
    zorla bi şekle sokar.

    misal şu japonların yaptığı kare kapuzlar gibi.
    asla 2 metreye 2 metre bir karpuz çıkmaz o kalıplardan.
    çünkü belli ölçüleri vardır.
    her karpuz da o seviyeye ulaşmayacağı için 2 metreye 2 metre kalıp da yapılmazlar.
    bi standardı vardır eğitimde olduğu gibi.
    hadi yapıldı diyelim 2x2, bu sefer 3 metreye 3 metre olmaz. sonu yok yani sınırın. sınır, sınırdır.
    eğitim de her şekilde sınırlardan oluşur.
    senin büyümenin ve dünyanın en büyük karpuzu olmanın tek yolu da o fanusu kırmak.
    benim kavgam da sırf senin işine geliyo diye beni niye fanusa sokuyosun be muallaknin evladı bırak beni diyorum.
    belki susuz kalıp ölücem ama belki de dünyanın en verimli karpuzu olacam.

    özetle, kendin olmaman içindir eğitim. toplumun parçası olman içindir.
    gel gör ki biz bireysel yaşarız. beni bu kalıba kim neden sokar?
    var tabi çok makul sebepleri farkındayım ama yine de can sıkıcı.
    ···
   tümünü göster