1. 726.
    0
    günler geçiyor.
    hastanedekiler de bendeki değişikliğin farkında.
    başhekim odasına çağırıyor bir gün.

    -yolunda gitmeyen bir şeyler mi var?

    durumu anlatıyorum.
    anladığını söylüyor.
    yavaş yavaş o da benim bu hallerimi kabulleniyor.

    artık aynaya bakamıyorum.
    gözlerimin altında ilk haftalarda çıkan torbalar.
    artık beze halini almış.
    saçlarıma bakacak oluyorum.
    pek cesaretim yok.
    muhtemelen beyazlar var tek tük.
    hehe, yaşlanıyorum sanırım diye
    şaka yapıyorum güya kendime.
    ···
   tümünü göster