gunde 2 litre sarap iciyorum

bende senin gibi panik atak denen illetten cektim..ilk kez uçakta kıbrısa giderken içimde değişik huzursuz bir enerjinin büyüdüğünün farkına vardım.. ozamanlar panik-atak diye birşeyin olduğundan haberim yok kendi kendimi tenkin etmeye çalişiyorum noluyo, ellerim neden uyuşuyo, neden aldığım oksijen yetmiyo anlam veremiyorum ama aklımda gitmeden 3 4 gün önce arkadaşlarla içtigimiz ot yüzünden olabilceği var.. tam ben kendimle savaş verirken devreye yanımda oturan dayı giriyor "ögrencimisin?" "bölüm ne", istemeye istemeye cevap veriyorum mimarlık diye 10 saniye sonra "bana 200 metrekare bir evin minimum ve maxiumum mal oluş fiyatini söyleyebilirmisn" diyor, degişir diyorum,"nasil degişir minimum ve maximumu soruyorum" diyor.. içimden ejdadını gibtimin muallaksi huzur versene lan ölüsünü dirisini gibtiğimin adamı diyip boğazlamak geçiyor lavuğu ama engel oluyorum. ardından dayı bişeylerin ters gittiğini anlıyor "yeenim iymisin" diyor. ses etmiyorum. "yeenim?, yeenimm" panik yapiyor huur cocugu, o panik yapinca bende yapiyorum, görüntü gidip geliyor, nefes alamıyorum derken dayı bagriyo, kadınlar cırlıyo ,hostesler koşturuyo derken iniyoruz ercan havalimanına o araları pek hatırlamıyorum ama indikten sonra o yolcuların bana bakiş biçimlerini iyi biliyorum..

tam anlamıyla yendim diyemem ama şu an panik ataktan bir sıkıntı çekmiyorum amina koim. işyerimde olsun özel yaşantımda olsun..

hikayeni beğenerek okudum, güzel tespitlerin var saygı duydum selcuk reyis.