sevgilimden ayrıldım ve kıza mektup yazdım

yazarken ağladım onaylarsanız göndericem

günün yansimasi

kahrolası ellerim sana yazıyor bugünün aynasının yansımasında. tutamadığımdan, zapt edemediğimden yazıyor ellerim. senli benli günlerim olmayacak belki ama benli ve tekrar benli günlerim başlıyor. hani beni anladın mı bilmiyorum ama benim kendimi anlayabildiğimi zannettiğim dakikalarım bile muamma. bugün kendime kızıyorum kendime öfkeleniyorum. lanet olası gözlerim işlerini yüreğime yaptırıyorlar. yüreğimden gözyaşı değil mızrağın saplantısına uğramış, her biri tonlarca aşk ağırlığında acı dökülüyor. ve sayende güzel bir tadı daha alıyorum, aşkın meyinden bir parça daha içiyorum. belki de sana göre yasak olan bir bahçenin içinden meyve almak isteme niyetiyle girdim bilmeden ,tanımadan ,yaşamadan.ama samimiyetimle söylüyorum amacım bahçene zarar vermek değil bahçeni yeşertmekti. elimde olsa senin üzülmene azıcık bile izin vermezdim çünkü halini üzgün görmeye gönlüm elvermez. kabalığımı affet, çünkü seni tanımaya başladığım zamanlarda sadece coşkunun vermiş olduğu zafiyetle yüreğime düşen çağlayandan sadece bir damlaydın. ama damla yolunu bulup, coşkusunu yakalayıp çağlayana oradan da deryaya evirildi. hem de o aciz gördüğün hatta kimilerine göre yumruk büyüklüğünde bir kalpten çıkan bir damlaydı. ama şu an sahibi olduğun sevgi coşkusu içinde boğuluyorum, haykırıyorum,çırpınıyorum yalvarırım elini uzat yoksa coşkunun vermiş olduğu kaybolma güzelliğiyle karşı karşıyayım yok olabilirim. beni kendine yazık etme, umutsuzluğa terk edilmiş bir mecnun,bir ferhat,bir kerem adayıyım şu an.

özet: çok kötüyüm beyler içimi bu şekilde döktüm