sabah laptop karşısında uyanıyorsunuz

anneniz oturma odasında oturuyor. başı size döndükten sonra eskisi gibi boş boş yana bakmaya devam ediyor. gidip onun yanına oturuyorsunuz. kollarının onun gövdesinde birleştirip sarılıyorsunuz. parmak uçlarınız buz gibi ve kollarınız titriyor. odanın sıcaklığını farketmiyorsunuz ta ki o içten ve sessiz mırıltılar şeklinde ağlayan dek. onun sana kızdığını ve hatta terlik fırlatmasını oklava ile sizi dövdüğünü gördünüz, elleri ile hamur açarken burnu un olmuş halde gördünüz, pişirdiği yemeği yerken "eline sağlık anne" dediğiniz anda arkasını dönüp size gülümsediğini gördünüz, bazen sizi o kocaman baldırında uyuturken saçınızı okşarken gördünüz, ramazan ayında açlıktan ve parasızlıktan intihar eden adamın haberine üzülürken, şehit haberine gözlerinden yaşlar damlarken gördünüz... asla ama asla bu şekilde yıkılmış bir ağlamasını görmediniz ama onun.