beyler bilen bilir dün

neyse, elemanın elemanı gitti adisyonu bırakıp. ben sırf buna bakıyorum amk. romance adamı modundayım. adeta bir liseliyim. o kadar pis vaziyetteyim. ağzımdan bişiy çıkmıyo. çay gelene kadar öyle mal gibi kedi gibi baktım hatuna. zerre pozitif geri dönmedi. donuk donuk baktı bana amk. çay geldi bi yudum aldım ve 'şu erasmus işinde son kararını verdin mi?' dedim. 'evet, verdim. konuyu hiç açmıycaksın sandım.' dedi. sonra bur saydırmaya bir başladı. ilk 3 kelimeden sonrasını hatırlamıyorum. sanki kompresörle beynimi gibiyo bir görseniz. ağır bombardımana taarruz kalan beynim iyice mal oldu sinirlenmeye başladım. bu yine eski martafallarını okuyor bana. diyo ki:'bu fırsat bir daha gelmezmiş de, buna kesinlikle gitmeliymiş de' ben de diyorum ki 'ulan buna gidersen beni sil, beni çiğne git' diyorum iyice liseli oluyorum.