inanılması güç dayak yeme hikayem

ve dalıyorum içeri. o anı görmelisiniz...

ana bir başkadır lan binler. yavrusu zarar gören bir ceylan, aslanlara bile kafa tutar. bir ana ne olursa olsun korur evladını can siperhane. benim anam başka bir kadındır merttir gözü karadır görünce sinirli bir kadın, gamsız lan bu dersiniz. ama ben ilk defa annemin öyle çaresiz donup kaldığını gördüm...

bir çığlık attı nası korktum lan delirdi kadın delirdi. komşuda var az bişi seçebiliyorum tek gözle.

ne yaptılar sana böyle kim yaptı ne oldu.?? sorgu o anda başladı bir yandan bezle yüzümü siliyor (terzi olduğunu belirtmiştim panpalar her yer kumaş dıbına koyim) bir yandan sorguluyordu kaçamak cevaplar verdim babamı aradı hemen geldi bizim reis. şok oldu rengi gitti adamın. kim yaptı dedi.

bilmiyorum baba yolumu kestiler gasp etmeye çalıştılar dedim. bişey demedi o sıra. tuttu kolumdan bindik arabaya

nereye dedim.

hastaneye, çok kötü olmuş yüzün dedi.

ama bildiğin zütünden nefes alıyodu. erkeklik yapmak bana pahalıya mâlolmuştu. bindik emektar mersoya bir kaç km ileride klinik var. oraya gidiyoruz. yolda peder;

kim dedi, bak bana yalan söyleme hiç dövmedim bu güne kadar seni söylemezsen şurda bide ben döverim dedi. zaten ben dayağa karşı bağışıklık kazanmıştım korkmuyodum ki amk. baba dedim böyleyken böyle. sustu konuşmadı.