inanılması güç dayak yeme hikayem

yere düştüğümde yumruklar yerini tekmelere bıraktı, oysa ben onlara hiç tekme atmamıştım bu hiç adil değildi lan. sanıyorum ki binlerden birinde sivri burun kundura vardı. çünkü böğrüme her vurduğunda dayanılmaz bir acıyla böğürüyordum. ben inim inim inlerken onlar deli gibi çullandılar üstüme. kaldırdı biri beni. bakın biri diyorum çünkü görmüyorum gözler gitti kardeşler, kolumdan tutup kaldırdılar ama kaldırırken bile dövdüler. o kadar çok vurdular ki artık neremin acıdığını bile hissedemez oldum aşırı dayak diyordum lan bir insana haddinden fazla dayak atıyolardı. ve tekrarlıyorum dört kişi...

kaldırdıklarında başım önümde tabi inliyorum o anda taşaklara sert bi tekme daha aldım. bunun ayakkabısı spordu ama. yumuşaklığından anladım. güle güle kullansın ne diyim. bu tekme beni başka dünyalara gönderdi fena haldeydim. yüzümün dağıldığını tahmin edebiliyordum kan süzülüyor sıcaklığından belli. ama küfürler eşliğinde vurmaya devam. nasıl vuruyolar kim bilir. tokatmı dersin yumrukmu yoksa sırtıma atılan tekmelermi... o koca arsada bir o tarafa bir bu tarafa sürükleniyorum ellerinde, belime vuruyorlar tekmelerle canımı yakıyor nefes alamıyorum dıbına koyim ve nefes alamayıncada deli bir panik başlıyo ölücek gibiyim lan o an.

saniyeler içinde oluyor herşey, ve saniyeler içinde herşey gözlerimin önünden geçiyor. beynim hızla çalışıyo lan sanki biçok şey geliyo o an aklınıza sürekli ne yapmalıyım die düşünüyorsun.