1. 176.
    0
    tutuşmayan dal
    kurşun yemeyen tütün salkımı kalmadı
    lice'nin fermanı ateşten kalemle yazılmıştı
    önce gözleri düştü lice'nin
    yanaklarından aktı gözbebekleri, etleri döküldü
    ağıtlar yoruldu yıkık damları dolaşmaktan
    başlar önüne düştü
    sürgündüler, sel oldular
    dicle'ye aktılar

    düğün kınası kalmış tırnakta
    kendinden habersiz yatıyor
    sorsam sual etsem halını
    göze var söze yok... yok erimiş

    yılan mı tutmuş kanadından
    şahan mı pençe vurmuş kalkmaz
    nasıl edem şimdi yarama
    kuş konacak dam yok lice'de

    yüreğim ne çok sevmiş seni
    of amansız ben bilmemişem
    kalk yürü taze muradsızım
    her gül kendi dalında büyür

    çekip de yarayı düşmezsem
    nice ki bir canım sağ durmam
    dicle kavuşanda dağlara
    o gün bir gül alırım koynuma
    ···
   tümünü göster