hayatta kimse kimseye böyle bir dost kazığı

bir kaç saat sonra dershaneye gidecektim, kahvaltı faslından sonra. saati de hatırlıyom 10 gibi falan. haftaiçi her gün erken kalktığım için, haftasonu da uyansanız bile kalkmazsınız ya öyle. annemin uykusu da kuş gibidir, çok zor uyur, en ufak çıt sesini bile duyar, ve az uyur. babam tam uykucudur ama, neyse, uyanmıştım yataktayım öyle, annem de kardeşime hediyemi vermiş, sen ver diyor abine. kapıyı tıklattı kardeşim, bu arada odalar ayrı değil ha, nerede öyle 3 oda 1 salon ev bizde, benden önce kalkmış kardeşim, ya da annem kaldırdı artık orasını bilmiyorum. gelebilir miyim abi dedi kardeşim, uyandın mı? dedim gel canım benim. doğumgünün kutlu olsun canım abim dedi, al bu da annemin hediyesi; hediye neydi binler biliyor musunuz: kurşun kaleme sarılmış bir 10 TL'lik banknot... milyon daha doğrusu, o zaman milyondu zaten, bir tantuni 2, 2,5 lira işte. ben sarıldım öptüm kardeşimi, sonra yolladım onu odadan, kalkıyorum ben de geliyorum kahvaltıya diye.