artık hiçbir şey sikimde değil

o değil de dıbına koyım geçen gün birisi ile tanıştım. oturum konuştuk uzun uzun. eleman eskiden maden işçiliği yapıyormuş. merak ettim sordum; nedir, nasıldır diye. adamın anlattıklarında sonra resmen şok oldum dıbına koyım. adamların

çalışma şartları tak gibi. yerin bilmem kaç yüz metre altında bilmem kaç derece sıcaklıkta, her an bir çökük olma ihtimali ile canları yan ceplerinde yaşıyorlar. zaten madem işçileri uzun çalışamıyormuş. bir zaman sonra kömür tozundan dolayı ciğerleri gibiliyormuş. zaten öyle aman aman bir sosyal güvencesi de yok bu adamların.

anasını giberim lan ben böyle işin. nasıl bir çaresizliktir ki bu insanı öleceğini bile bile bir işi yapmaya mahkum eder.

düşündüm dıbına koyım;

artık hiçbir şey gibimde değil.