0
bu gün oturdum ve uzun uzun düşündüm. aramızda kalsın ama normal de öyle uzun uzun düşünen
bir insan değilimdir ben. benim herhangi bir olay hakkında kafa patlama sürem ortalama olarak
10 dakika ile 17 dakika arasında değişir. zütümüzden sallamıyorum lan gülmeyin. bugün düşündüm ama.
oturdum kanapeme saatlerce düşündüm. hayatımı düşündüm, geleceğimi düşündüm. bundan on yıl önce geleceğim hakkında hangi planları yaptığımı ve bu planlarımın nasıl birer birer zütüme girdiğini düşündüm.
ulan hayal ettiğim hiçbir şeyi gerçekleştirememişim lan ben. ve bugün bunca yıllık hayatımın en büyük gerçeği ile tanıştım;
mutsuzum amıma koyım. bildiğin mutusuzum lan. iyi bir işim var, iyi de sayılabilecek bir para kazanıyorum. hani dışarıdan bakılınca 'olum deli mi gibti lan seni' diyebilir çoğu kimse. evet beni deli gibti. geçen gece gibti. ankaranın ıssız bir sokağında gece yarısının da yarısında evime doğru yürürken, delinin birisi geldi beni gibti.
zamanında para pul çok önemli sanardım ben. para kazanınca mutlu olacağımı düşünürdüm. nereden ve kimler tarafından beynime sokulduğunu bilmediğim bazı değerler için bir çok fedakarlığı göze almıştım. ama geçen gece deli beni gibince gözlerim açıldı bacılar. anladım;
mutsuzum dıbına koyım. benim yaşamayı hayal ettiğim hayat bu değildi. kendimi görmek isteğim yer burası değildi benim. belki param olmayacaktı ama eğer hayallerimi gerçekleştirebilseydim süper keyifli, mega huzurlu olacaktım. anladınız mı lan bin kuruları?
ve bugünden sonra hiçbir şey gibimde değil benim, diyorum ama bakmayın siz.