beyler bende hikayemi anlatmak istiyorum

@39 kardeşim şimdiki aklım olsa allah bliyo elimi sürmem ama o zamanlar çok kötüydüm düşmanımın başına gelmesin öyle bi durum hastalık çok kötü bişey herşeyin başı sağlık diyolarya doğru neyse devam edim beyler zeynebe dönim ben ben nil olayından iyice rahatsız olmaya başladım çünkü çok yakın akrabam duyulursa çok ayıp olucak kızada yaptığım günah diye düşünüyorum uzaklaşmam gerek ben zeyneple diyaloğun dozunu arttırdım tekrardan hem nilden uzaklaşırım dedim hemde seviyodum zeynebi çok iyi niyetli saf temiz bi insandı yaz sonuna doğru biz hemen hemen eski günlerdeki gibi olmuştuk tekrardan yaz bitti ben çokda yabancısı olmadığım ama yinede pek tanımadığım üniversiteyi okuyacağım şehre geldim tanışlarım akrabalarım vardı burda ama evden ilk kez uzaklaşmışsın zor geiyo tabe mühendislik okuyoruz ilk seneyi bilenler bilir kolaydır matematik kimya fizik tarih cart curt var lisedende bu şehire farklı bölümler olsada 3 arkadaş gelmişiz ben devamlı onlarlayım kafam hep evde amk acaba nasıl hastalığı flan diyorum ama o zamanlar iyiydi durumum ben iyileşicek umudunu taşıyodum hep insan yakınındakilere ölümü yakıştıramıyo hiç aklına bile gelmiyo gezip duruyorum paso okulu giblediğim yok hiç o kadar uzun süreçler devamsızlık yapıyodumki bi keresinde bi arkdaş sen okulu bırakmamışmıydın ya öyle diyolardı demişti hatta