0
'Bak beyim, sana iki çift lafım var. Koskoca adamsın. Paran var, pulun
var, herşeyin var. Binlerce kişi çalışıyor emrinde. Yakışır mı sana
ekmekle oynamak? Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta
sokağa atmak, aç bırakmak. ama nasıl yakışmaz... Ben boşuna
konu$uyorum. sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.
hıh...
Sen... Büyük patron, milyarder, para babası, fabrikalar sahibi... Sen
mi büyüksün? Hayır biz büyüğüz, biz. Sen bizim yanımızda bir hiçsin,
anlıyor musun, Bir hiç. gözümüzde pul kadar bile değerin yok. Ama şunu
iyi bil, ne oğluma, ne de gelinime hiç bir şey yapamayacaksın.
Yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizleri. Çünkü
biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler
birbirimizi seviyoruz. Biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. Bunu
yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun?!
Dokunma artık aileme.
Dokunma bizlere. Dokunma oğluma, gelinime... Eğer onların kılına zarar
gelirse ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemi$ olan ben, Yaşar
Usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni...
Anlıyor musun? Vururum ve dönüp arkama bakmam bile..'
