inli cinli mezvulara girme zamanı geldi beyler

bu ilk hikayedeki binin çocukluğuna iniyoruz şimdi , hadiseler gene aynı semtte hatta ilk hikayede o kaçtığımız caddede bi apartmanda geçiyo. bu bizim bin 9-10 yaşlarındayken dayısına kalmaya gidiyo gittikleri apartman bu eski model apartmanlardan. hani şu yuvarlak merdivenli ışığa bastığında bi üst kata çıkamadan sönen cinsten. bunlar çıkarken ışık sönüyo bizim embesil de dayı ben korkuyorum ışıklar söndü cinler bizi dövmesin diyo , dayısı da atarlı ya amk ben onların zütünü keserim hiç bişey yapamazlar diyip içeri alıyo bunu. evde dayısı büyükannesi bi de bu bin kalıyolar o gece. herkes yatıyo artık uyuyolar bizimki korktu tabi uyuyamıyo yatakta dönüp duruyo. birden ev bi tokat sesiyle yankılanıyo , herkes tabi gibtir noluyo lan falan bunun dayısı çığlık kıyamet. ninesiyle bu dayısının odaya bi giriyolar dayısının sağ yanağında bildiğin tokat izi ama sanki ateşle vurmuşlar gibi kırmızıydı diyo. anlattığına göre benim panpullahın elinden bile küçük bi el iziymiş suratındaki iz.(o zamanlar panpullah 9-10 yaşında.) bu da son hikayeydi hadi şimdi gidip bol bol dua edin yatmadan önce yoksa buraya bişeyler yazmak zorunda kalırsınız !11!1111!1birbir!1 tamam çıktı içimden , sakinim :p