size hayatımın batış öyküsünü anlatıyorum

okuldan atıldım
ve yannanı yediğimin resmi
hem de ara güler çekmiş...
babam dedi ki tamam oğlum liseyi londra'da bitireceksin
oraya gidiyorsun...
babam sürekli iş sebebiyle londra'ya gider
beni de bu sayede takip edecek...
okuldan atılışımın haftasında ev tutuldu bana londra'da
babamın yakın bi arkadaşının semtine yakın
arkadaşı türk hanımı fransız bi öğretim görevlisi işte...
bir de oraya gittiğiniz zaman lisede belli bi sınıftan devam etmek için adaptasyon eğitimi gibi bişey vaer belli bir sürew
nasıl desem özel sınıf gibi özürlü çocuklar gibi...
hintli, yunan,ve bilimum iltica etmiş insanlarla aynı sınıftaydım
yadırgamıyorum hepsi iyi insanlardı...
her neyse ben bu londra fikrine çok karşıyım olmaz diyorum
gülce var amk aklmdan çıkmıyo ki
gibicem diyorum yaa
evden kaçıcam da nasıl bakıcam kendime babam para vermezse yerim yannanı
ama kaçtım
derman binine...
eve giren çıkan tipler belli değil ki amk
her tipten insan var
bazı akşamlar uyuşturucu partisi yapıolardı
amlar havada uçuşuyo
ilk esrarı orda içtim ve o kafayla cesaretlendim
amlardan nasiplendik tabi...
ama iki hafta dayanabildm çünkü alışık değilim o hayata
ve derman abi de artık gibtr git der gibi tavırlar içerisinde
mecbur eve döndüm...