size hayatımın batış öyküsünü anlatıyorum

ben de özendim onlara deri ceketler
serseri stil
ama içindeki adam hep aynı
bi de gib kadar çocuksun
ne lan bu havalar diyip gibebilirler her an
ama farkında değilim...
para da tak günlük harçlığımla her bi taku yapablrdm yani
ve git gide eve daha az gelmeye başladım
bu durumu evdeki çalışanlar açıklamış babama galiba
can sıkıcı bi konuşma geçti aramızda ve daha da kin beslemeye başladım babama
-bu arada lisede de kolejdeyim-
bi gün okulda babası taşşaklı elemanlardan birini dövdüm
okuldan atılma durumuna geldim
ve babamın bu sosyete ortamında karizması sarsıldı biraz bnm yüzümden
harçlıklar azalmaya başladı mesela
kurallar koymaya başladılar
sürekli takip etmeye başladılar
ama kendileri değil tabi
parayla tuttukları insancıklar...