1. 76.
    0
    döndükten sonra okula devam etmeye başladım işte. dersler falan çok zor geliyor. bölüm de zor. millet sevgilisyle gezerken ben evde kös kös oturup onunla bir daha ne zaman görüşeceğimizin hayallerini kuruyorum. vize zamanları geldi çattı sonunda. çalışıyorum ama bir tak anlamıyorum, ve de aklımda hep o var. vizelerden sonra kurban bayramı tatili, oh diyorum vizelerden sonra görüşeceğiz lan. vizelere girdim, aman allahım hayatımda geçen en taktan sınavlar hep boş kağıt hep boş kağıt... sonunda vizeler bitti, tam hatırlamıyorum perşembe yada cumaydı atladım otobüse döndüm eve. o da döndü, görüşmeye başladık hemen ne kadar mutluyum lan onu gördüm onu koklayabiliyor, öpebiliyordum artık... yanımdaydı daha ne ki hiçbir şey umurumda değil. bayramın 1. günü ailesi salmadı yine, 5 yaşındaki çocuk gibi ev ev bayram gezmesine zütürdüler aq. 2. gün de 1 saat görüştük yada görüşmedik yine sövüyorum durmadan. diyorum ya insan sevgiden hiç mi anlamaz yaa, ulan pekekent değiliz bu güne kadar hiçbişeyim duyulmamış arada o kadar tanıdık aile var kötüleyecek kimse de yok hani. insan bu kadar mı önyargılı olabilir kadın beni cem garipoğluyla kıyaslıyor ya. neyse diğer günler çok rahat olmasa da görüşebildik en azından. sonunda yine tatil bitti ben ankara yolunu tuttum o da istanbul yolunu...
    ···
   tümünü göster