depresyonun bokunu çıkartanlar gelsin 2

son 1 senedir kimseyle ilişkim kalmadı amk önceden beri pek sıcakkanlı biri deildim zaten..ama artık en yakın dostlarım ailem dahil kimseyle konuşamıyorum insanlarla konuşmak istesem bile sürekli kaçıyorum herkesten insanlarla konuşacak bişey bulamıyorum muhabbet edemiyorum biri benle gelip konuşacak diye ödüm kopuyor lan iş yerinde mecburiyetten hastalarla bikaç kelime konuşuyorum eve geliyorm mecnun gibiyim evdekilerde alıştı amk önceden soru soruldukça istemeye istemeye cevap veriydm şimdi o da yok onlarda alıştı artık rahatsız oldugumu bildikleri için ilişmiyolar hayvandan farkım kalmadı lan bugün misal toplasan 3 kelime etmişimdir evde.. normal konuşmayı bırakı nette bile yazışamıyorum amk biraz önce face hesabımıda kapattım inciye zaten haftada 3 5 entry ya giriyorum ya girmiyorum konusacak bir kelime aklıma gelmiyor bi arkadaşla yan yana gelsek yada biri muhabbet etmeye çalışsa konusacak bişey bulamadığım için yerin dibine giriyorum utançtan konusamamam çekingenlikten kaynaklı değil lan sanki bişy engel oluyo gibtigimin diline bazen konusacak oluyorum bişey söylemek istiyorum o zmandda içimden gibtir et söyleme diyp susuyorum bide iyi bi tak yedeim aşık oldum bakalım nereye varacak bu durum