kuafor cengiz

yazamıyor, okuyor muallak bu sıralar. çok çalışıyor. hayatından bir geceyi daha işe verdi. gündüz mesaisinden sonra millet evine gidiyor, bu bin dışarıdan iş alıp onun peşinde koşuyor. 3 haftadır evine sabaha karşı 4-5 gibi geliyor, 3 saat uyuyup işe gidiyor. 19:00'a kadar çalışıyor, millet evine, karısına, sevgilisine, bilgisayar oyununa, sıcak ev yemeğine doğru koşarken o freelance iş yapmak için tak gibi soğuk istanbul'da yürüyor yeni mesaisine.

sözlüğe bakıyor aralarda. yazmak istiyor aslında. "abi çok bozuldu sözlük, sıçtı iyice" diye ağlamıyor. "bozulacak tabii dıbına kodumun sözlüğü, bozulmazsa bir hata vardır zaten" diyor. yazmak istiyor, ama yorgun amcık ağızlı. okuyor bir şeyler. muhabbetleri takip ediyor. good girl mod olmuş, seviniyor ama bir yandan hüzünleniyor. "evimin kadın olacaktı" diyor. sonra bu yazdıklarını sevgilisinin okuma olasılığını düşünüp, "şaka lan şaka" diye ekliyor.

sözlüğü seviyor, insanları seviyor, köpeği var yanında. yannan gibi uyuyor köpeği. onu da seviyor.

bir yandan tv açık, yemekteyiz var ekranda. ona bakıyor ara sıra. "yeni ferre inmiş, cacık yapsam mı?" diye düşünüp hemen akabinde üşeniyor. dizi izleyecek birazdan. sonra sızacak. bugün bir iki saat erken geldi eve. onun sevinci var içinde.

özet: yaşıyor işte.