1. 301.
    0
    neyse beyler daha fazla devam edemiyecem, tahmin ettiğimden daha çok sarsıldım anlatırken. bazen ellerim titredi, bazen ağladım. çok yoruldum hakkaten ama anlatmak bana çok iyi geldi.

    ccc affetmicem ccc

    Şimdi mi? Şimdi okul bitti, çalışıyorum ama büroda değil, evde çeviri filan yaparak yaşıyorum. Freelance olayları yani… Şükür, karnımız doyuyor, kiramı ödüyorum. Köpekleşmemeye, kimseye muhtaç olmadan yaşamaya, acılarımı unutmaya ve yeniden insanlaşmaya çalışıyorum. Burada anlatıklarım tabii ki yaşadıklarımın çok küçük bir kısmı, çoğunu anlatmaya henüz hazır değilim. Çoğunu artık hatırlamamaya çabalıyorum. Bunları daha önce hiçbir yerde anlatmadım, hiç kimseye anlatmadım.

    Sonsözüm, yaşdıbınızın değerini bilin, ota taka sızlanmayın, çevrenizde neler olup bittiğine seyirci kalmayın. insanları hor görmeyin, her hayatın yaşanmaya değer olduğunu idrak edin. Çok didaktik oldu amk. napalım sonu da böyle olsun. gibtiredin. Beni zahmet edip dinlediğiniz, yorumlarınızla anlattıklarıma katkıda bulunduğunuz için hepinize çok teşekkür ediyorum. Gözlerinizden öpüyorum. iyi ki varsınız.
    ···
   tümünü göster