hayatım boyunca köpek muamelesi gördüm yeter

Yazın sonunda az biraz para biriktirmiştim, okul başlarken rahattım yani. Ama bana acilen burs gerekiyordu. Burs bulmak için herkese eywallah demek gerekiyordu. Dişimizi sıkıp, bursumuzu alacaktık, başka çare yok… ders kayıtlarının olduğu hafta, evsahibimiz Leyla teyzenin oğlu kapımı çaldı ( Leyla teyze babaannemden 4 ay önce filan ölmüştü, çok iyi bir kadındı, Allah varsa, kendisine mutlaka rahmet eyleyecektir.) evden çıkmamı istiyordu. Şimdi anasına hürmet ettiğim için küfür edemeyeceğim bu şahıs, beni evinde istemiyormuş. Zaten yıllardır bedava gibi paraya oturyormuşuz, mahallede bekar adama ev veremezmiş filan… neyse küfür etmeyeyim.. adamın evi sonuçta, yapacak bi şey yok… istesem yurtta kalabilirdim, yurt işini bi günde hallederdim sonuçta fakirim yetimim filan diye.. ama küçükken içimi öyle bi yurt korkusu sarmış ki imkanı yok yurtta kalamam amk! cezaevinde kalırım yurtta kalamam diyorum…