1. 26.
    0
    Ama hiç unutmuyorum bi gün komşunun evine gittim. Nasıl olduysa ben de kaynadım arada diğer çocuklarla… ne vardı o gün hiç hatırlamıyorum ama 7-8 tane çocuk komşunun bahçede toplanmışız. Oyun mu oynayacaz ne gib tutacaksak. Bahçede sedirler vardı, btütn çocuklar sedirlere doluştuk. Sonra orada arif denen bi bin vardı, zaten onların bahçesindeydik. Bana “sen sedire oturma” dedi. Niye lan dedim, niye? Oturmayacaksın oğlum dedi. “Sen yerde oturacan, sediri kirletiyon” dedi bana. Ben de mal gibi yere çöktüm. Betona oturdum. işte ben o an köpekleşmeye başladım ağalar. Hayatımın gibilişinin asıl başlangıcı odur. Beni o sedire oturtmadılar. Oruspu çocukları. Ben hala çıkamadım o sedire. Hala yerdeyim, betondayım, betona çakılıyım, oraya gömülüyüm. Seni unutmadım arif, seni affetmedim oruspu çocuu. Seni affetmiyeceğim. Facebooktan baktım profiline özel güvenlik görevlisi olmuşsun, beter ol dıbına kodumun çocuu.
    ···
   tümünü göster