sözlükte bir hafızanın olmaması

garip bir yer burası.

hayatınıza giriyor bir şekilde. bağımlısı oluyorsunuz. her gün açıp saatlerce karşısında oturuyorsunuz. bir sürü insanla tanışıyorsunuz bazıları ile gerçek hayatta dahi görüşüyorsunuz. burda yaşamaya başlıyorsunuz amiyane bir tabirle. böyle bir ortamda tanınan tipler oluyor, kimi entryleriyle, kimi eskilikleriyle, kimi kankacılığı ile kimi de verdiği capslerle bir şekilde popüler oluyor. bütün sözlük adınıza başlıklar açabiliyor günlerce. başlıklara teşrif etmeniz bekleniyor.

sonra bir gün bir şekilde kayboluyor bu celebrityler. kimi bırakıyor bir şeylere kızarak, kimi sadece sıkıldığından gidiyor, kimi de siliniyor filan. hemen akabinde, "x gitmiş ulaaan" ya da " x neden silindi lan" gibi başlıklar doluveriyor bir anda. hele ortadan kaybolan kişi spekülatif bir nedenden dolayı ayrıldıysa tantana bitmiyor bir süre. diğer sözlüklere kadar taşabiliyor.

tüm bunlardan sonra ne oluyor? çok değil 3 gün sonra birden bire unutuluyor. kimsenin aklına bile gelmiyor. işin tuhaf yanı 3-5 gün önce başlıklarınıza gelmesini istediğiniz, entrylerini düzenli okuduğunuz adamı anında unutuyoruz. sanki hiç olmamış gibi!

sözlükte sirkülasyon çok hızlı. o kadar ki 2 ay öncesinde tüm sözlüğün tanıdığı bir kadın veya adam 2 ay sonrasında sözlük üyelerinin neredeyse yarısı tarafından hiç tanınmıyor.

burayı diğer sözlüklerden ayıran noktası bu işte. bir hafızası yok. her şey anlık yaşanıyor ve bitiyor. bir anısı yok. günü birlik gülünüyor, kızılıyor, caps veriliyor. ertesi gün resetlenmiş beyinler tekrar bilgisayalarını açıp "günaydın huur çocukları" diye başlık açıp 3-4 gün önce belki de muhabbet ettiği adamla tekrar tekrar tanışıyor.

tüm bunları niye yazdım? hiiiç!

bu başlığa gelip "özet geç bin" diyen herif yarın beni hayatında ilk kez gördüğünü sanıp azıcık da ilgi alanına giren bir yazı yazdığımda üşenmeden okuyarak "adam haklı beyler" diyeceği için bir hiç uğruna yazdım. aslında kendime yazdım diyeyim. öylesine.