burada seviye yükseltiyorum veled i zinalar

Rusya Çarlığı, (Rusça: Царство Русское) 1547 yılında Korkunç ivan'ın Çar ünvanı almasıyla başlayan ve 1721'de Çar I. Petro'nun Rusya imparatorluğu'nu kurmasıyla son bulan Rus devletinin resmi[1] adıdır. Çarlıktan önce bu topraklarda Moskova Knezliği egemen olduğu için çarlık Batı Avrupa dillerinde Moskova olarak adlandırılmaktadır.[2] Ayrıca Rusça[3] ve Türkçe[4] kaynaklarda da Moskova Çarlığı olarak bilinir.

16. yüzyılda, azalan Moğol ve Altın Orda baskılarıyla birlikte Moskova Knezliği bölge üzerindeki etkisini arttırmış, ve III. Ivan'ın son Bizans imparator'unun kızı ile evlenmesi ile de Bizans'ın varisi olduğunu ilan etmiştir. Aristokratlar, olaydan sonra yönetimde Bizans geleneklerini sürdürmüşler. istanbul'un Fethinin ardından bütün Ortodoks kiliselerinin başı sayılan Rus Ortodoks Kilisesi'nin Rusya'nın Roma ve Bizans imparatorlukları'ndan sonra Üçüncü Roma olacağına dair kehaneti de Moskova Prensliği'nin bölgedeki Ortodokslar üzerindeki etkinliğinin artmasını sağlamıştır.

Korkunç ivan'ın 1547'de resmen Rus Ortodoks Kilisesi tarafından Çar ilan edilmesi ile Rusya Çarlığı kuruldu. Korkunç Ivan, Kazan Hanlığı ile yıllardır devam eden savaşları 1552 yılında başkent Kazan'ı alarak sonlandırdı. Daha sonra Astrahan Hanlığı'nı da ele geçiren Rusya'nın sınırları Orta Asya'ya dayanmış oldu.

--spoiler--
in iNGiLiŞ
--spoiler--

The Tsardom of Rus (Russian: Царство Русское, Tsarstvo Russkoye, from original "Царьство Руское"[1]) was the official[2] type of government and name for the Russian state between Ivan IV's assumption of the title of Tsar in 1547 and Peter the Great's foundation of the Russian Empire in 1721.

The term is not without controversy: some Russian historians consider the correct name to be the "Tsardom of Muscovy", or "Muscovite Tsardom": this view is supported by such authors as Voltaire in his works such as History of Charles XII, King of Sweden (1731), as well as other Russian historians[3] and is considered by them to be authentically Russian.[2] Others contend that "Muscovite Tsardom" was propagated as a result of political influences of Poland.

By the 16th century, the Russian ruler had emerged as a powerful, autocratic figure, a Tsar. By assuming that title, the sovereign of Moscow tried to underscore that he was a major ruler or emperor on a par with the Byzantine emperor or the Mongol khan. Indeed, after Ivan III's marriage to Sophia Palaiologina, the niece of the last Byzantine emperor, the Moscow court adopted Byzantine terms, rituals, titles, and emblems such as the double-headed eagle, which survives as the coat of arms of Russia.

At first, the Byzantine term autokrator connoted only the literal meaning of an independent ruler, but in the reign of Ivan IV (r. 1533-1584) it came to mean unlimited rule. Ivan IV was crowned Tsar and thus was recognized, at least by the Russian Orthodox Church, as emperor. Philotheus of Pskov had claimed that, once Constantinople had fallen to the Ottoman Empire in 1453, the Russian Tsar was the only legitimate Orthodox ruler and that Moscow was the Third Rome because it was the final successor to Rome and Constantinople, the centers of Christianity in earlier periods. That concept was to resonate in the self-image of Russians in future centuries.