mutluluk için gözlük gerekmez

neyse arkadaşlar hakkaride 3 ayım geçmişti bu atakan ibinesi ordada kurmuştu eküriyi, biz dağcı komandoyuz, bu dıbına kodumun bini jandarmalarla arayı kurmuş kafa binleri toplamış görevden geliyoz biz istirahat ediyoz bu amın oglu yapıştırıyo kırıyo kafayı, bildigin maymun oluyodu, çok teklif ettiler ama hep iradeli bi insan oldugumu düşünerek yok almıyım falan dedim, keşke öyle olsaydım keşke bir anlık boşlugumda o dıbına kodumun bini bana uzatmasaydı o taku, askerde jetonlu telefonlar vardı şimdi kaldırmışlar alıyon jetonu 2 dk konuşamıyon bitiyo bitanede manitam var sözde sevişiyoz amk, askerdede araşıyoz ama son 1-2 haftadır bi garip bu kaltak, hacı hiç unutmam 22 haziran günü, kara gün olarak çizilidir takvimimde, aradım karıyı, bana garip garip cevaplar veriyo seviyorum ulan seni diyorum, saçmalıyosun diyo çıldırdım amk üstünede böyle olmuyo ben yapamıyorum buna bi son vermeliyiz demezmi, işte o anda tam 38 metreden plase ile kavisli topu aldım ağlarıma, normalde olsa sivilde filan gibimde olmaz çokta umursayan bi adam değilimdir tamam duygusalım ama akılcı duygusal diyorum ben kendme, askerde zaten boşluktasın tutunacak bişeyler arıyosun ve o tutundugun şey dikenlerini batırıp atıyo seni yıkılıyosun aga allah düşmanımın başına vermesin şimdi bile askere giden eşim dostum kardeşlerimi haftada bir aramaya gayret ederim çünkü benm için pekte önemli olmayan 2 dakikalık hal hatır sorma olayı biliyorum ki onun için büyük şeylere denk