fakir piçken dönen talihim

yeni işyerinde işler gayet güzeldi anlayacağınız. günlükten sonra üzerimdeki o gerginliği atmaya başladım. 6. ayda grafik tasarımcılıktan, art direktörlüğe yükseldim grubumdaki art direktörün işten ayrılması üzerine. haketmiştim, güzel işler çıkartıyordum çünkü dediğim gibi, çok güzel besleniyordum ayrıca diğer işlerden, brainstormlardan... derken grubumda benden boşalan yere bir stajyer alacaklarını, benim görüşmem gerektiğini söylediler. görüşecektim tabi ki, ertesi gün gelecekti. heyecanlıydım ilk defa birisiyle iş görüşmesi yapacaktım karşı tarafta olarak.
ertesi gün işler yoğundu ben görüşmeyi falan unuttum tamamen. o sırada görüşmek için yeni stajyerin geldiğini söylediler... toplantı odasına aldırttım elemanı. ben de biraz oyalandım ki ağırlığımız olsun, ilk günden heyecanla koşmayalım. söyleyeceklerimi, konuşacaklarımızı her şeyi hazırladım. herşey hazırdı. konuları ben yönlendirecektim ve hakim olacaktım. yeniydim ama tecrübem vardı sonuçta kendimce.
odaya girmemle züt olup herşey unutmam bir oldu. harika güzellikte bir kız, benim yaşlarımda. düzgün bir fiziği, harika bir giyimi vardı. gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. tek hazırlıksız olduğum nokta buydu.
konuşmaya girene kadar "naber, nasılsın" tarzı saçmaladım, keklemelerim direkten döndü adeta. apışıp kalmadım şükür ki. ses tonu, o kadar tatlıydı ki herşeyi çok güzeldi. bu görüşme hiç bitmesin istiyordum ki onca işin gücün arasında 45 dakika görüştük. çok toydu açıkçası iş konusunda bana göre bile. yaptığımız şeylerle ilgili olan fikirleri bile yeterli değildi ama yanımda olmasını istiyordum.
açıkçası ceyda hayatımdayken en zayıf nokta, en zayıf noktam buydu herhalde. genç ve güzel bir kız.