erdal eren

iki çocuk

El sallamıştı annesine
Bayram izni dönüşünde
Hissetmiş miydi oğlunu
kurşun kalbi deldiğinde
kan revan içinde
yan yana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında
öldükleri yaşlarıyla
ateş yanlı delikanlılar
ne şehit ne kahramanlar
düşnmansız bir savaşta
düştüler kalkmayacaklar
kan revan içinde yan yana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
emin değildi kendi bile
dokunmuştuydu tetiğine
kesin olan tek şeyse
en yakın olmaktı ipe
kan revan içinde yanyana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşalarıyla
kalpte kurşun ilmek boynunda
iki çocuk ölüm karşısında
hep çocuk kalacaklar büyümeden birer tabutta
ama yaşıyorlar gülüyorlar annelerinin rüyalarında
kan revan içinde yanyana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
kan revan içinde yan yana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
kan revan içinde yan yana aynı köprüde
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla