artık yeter bu hikayeyi anlatmak zorundayım

Yıllar geçti . Yıllar sonra bile hala unutamamıştım . Butun numaralarını zorunlu olarak degistirmisti . Hic bir sekilde ulasmak mumkun degildi . Nerde oldugunu bilmiyodum , ne yaptıgını bilmiyodum . Hep iyi dusunmeye calısıyodum . Belki su telefon bi gun calarda , o arar diye her gun bekliyodum . Bir gün bekleyiş sona erdi .

Bayram için Türkiyeye dönücektim . 1 hafta türkiyede ailemle olucak sonra da üniversiteye , yurtdısına geri donecektim . ilk 3 gun ailemle gecirdim . Ne cok ozlemisim onları . Bir iki gunde eski lise arkadaslarımla bi yerlerde buluştuk . Eski gunleri andık . Bi tanesi bana minayı sordu . Hic bi haberim yok dedim . Sonra aklıma geldi . Hala evini hatırlıyodum . Yarın evine gidip annesi babasıyla konusup nasıl oldugunu sorabilirim . Boylece icimdeki merak biraz olsun diner .

Ertesi sabah otobuse atladım evinin yakınında indim , yurumeye basladım . Ders calısmaya geldigim gun aklıma geldi . Aynı yerde inip yurumeye baslamıstım . Nihayet evine geldim . Dıştan bakınca hafif solmuştu , sanki eskisi gibi degildi . Kapısını çaldım . Annesi çıktı , bana baktı , hoş geldin oglum dedim . içeri girdim . Annesi saçlarına ak düşmüştü . Yüzü hafif kırışıklaşmıştı . Gözlerinin altında mor mor halkalar oluşmuştu . Salona geçtik oturduk . 2 dakika sonra da babası geldi . Onunda saclarına ak düşmüş , tepesi hafif açılmış , aynı mor halkalar onda da var . Karsıma oturdular . Biraz çekingendiler . Nedenini anlamadım .